permata hati yang pergi

cuma Allah yg tahu betapa ebby rindukan kakak.

Al-Fatihah.

wasiat: kalu ditakdirkan Allah menjemput sy pulang, sy mahu ditanam di sini. bersama kakak dan yang lain2.

maafkan kelancangan saya bila saya katakan lebih manis iman itu pada manusia2 yg pernah berbuat dosa

saya setuju 100% pd pepatah manusia belajar daripada kesilapan.

kalu xrase, xtahu. bile dh rs, br tahu.

sy ini kurang benar didikan agama dr kecil, jd, bnyk curang ngan conteng2 yg telah sy lukis di sepanjang kanvas kehidupan sy. hendaknyer saya diberi peluang tuk putar masa tapi realiti tetap realiti.

satu perjalanan yang panjang. no turning back. no u-turn. no undo.

mahamat issa pernah berkata pd sy, katanya ini mutiara kata dr ayahnya.

" if a person sleeps half of a day, and let say that he lives for 40 years, it means, he has been sleeping for 20 years of his lives. half of his age, he waste it for sleeping."

(mahamat issa ckp mcm tu sbb sy kuat tdo)

scary kn. 20 tahun tuk tidur shj. kalu hidup 60 tahun, 30 tahun dihabiskan dengan tidur. hurmmmm...

cerita kecil sy, selepas 24 tahun, br sy kenal erti hidup yg sebenar. br sy kenal Yang Maha Hidup. sy bersyukur dipilih dari jutaan manusia di dunia ini.

bnyk persoalan yg sy mahukan jawapannya dr Allah. terlalu banyak.

dan, manisnya, apabila Allah berikan jawapan itu pada sy.

sungguh indah.

tanpa saya sedari, sy bisa tersenyum sendiri sambil menitis air mata.

tanda terima kasih yg tak terhingga pd Allah yg masih menyayangi sy setelah curang2 yg sy lakukan selama ini.

memohon sentiasa tetapkan hati dan kukuhkan iman di hati saya.

dari sini, sy ingin laungkan permintaan...

tolong wahai hatiku dan kalian2...

tolong jangan berputus asa dengan kami yg curang dan corot ini.
kami ini sgt kurang kenal kehidupan krn kurangnya cikgu2 yg sanggup bersabar dlm mendidik kami.
kami ini sgt curang krn sudah terbiasa dengan jijik keji dosa yg kami rs selesa bila melakukannya.
kami ini terlalu lemah, jadi tolongkan kuatkan kami.
jangan tinggalkan kami walau kami yang meminta berundur.
jangan lepaskan kami walau kami yang mahukan kebebasan.
kami ini buta, tuli dan pekak.

jadi, tolonglah kami merangkak, sekalipun mengengsot tuk mencari jalan pulang pd Yang Maha Agung di suatu masa.

jangan tinggalkan saya, please....

tersebutlah kisah seorang cikgu

GSTT. sy jd cikgu ganti di SK Saint Thomas, kotan.

sekolah budak lelaki.

hari pertame: kepale sakit, tekak sakit. tertunggu2 pukul 6 petang, xsabar2 nk balik umah.

sbb: budak2 tu susah nk dgr cakap saya.setiap masa saya perlu menjerit bila buka mulut. xsame mcm sy mengajar di sk semambu tahun 2006 dulu.

sk semambu, sekolah campur, bile ade budak perempuan, budak lelaki segan sikit nk buat nakal2, sbb kalu kene marah ngan cikgu atau di denda berdiri atas kerusi ke, derang malu ngan budak2 perempuan.

sekolah ni, Ya Rabbi, sy jerit suruh diam sekali, sempat la dalam 2 minit je derang dgr cakap sy. pas2, jd pasar malam semule kelas tu. dh la budak lelaki, suare sorang2 mcm speaker. susah payah sy nk jerit nk overcome sore speaker sebanyak 32 org tu.

bila cikgu masuk kelas, bukan ucap salam tp salam sejahtera.

sebelum nk boleh mula mengajar, kene menjerit dulu, nk dapatkan perhatian derang, nk suh derang berhenti main dan keluarkan buku. 10 minit dh habis kat situ. belajar dlm 20 minit je. latihan xsempat nk kaver. itu belum kire mase terbuang bile ade yg xbawak buku. sy akan suh die bawak keluar semua buku dr beg. nk pastikan die betul2 xbawak buku. sbb kadang2 budak2 ni suke tipu sbb malas nk buat latihan.

lagi satu, derang suke mintak kebenaran nk pergi tandas. every minutes. geram3x.

mmg tau budak2 ni.

dalam serabut2 nk menyesuaikan diri, boleh pulak budak2 kelas sy ponteng sekolah. pegi jalan2 kt megamall. OMG!!!!

gilo apo. darjah 3 dh pandai dan berani monteng. kalu kene sholek ke, kene cekup ngan budak dadah ke, ape nk buat?

budak2 zaman skrg...haih...........

but, this is nice lah ekceli. new experience. sy respek la cikgu2 yg dh lame mengajar kt situ. dh lali dh derang sume ngan perangai budak2.

ujung tahun, bnyk sgt keje, pulang buku teks, bg buku teks next year, exam marks, hari anugerah, hari pelaporan, dan lain-lain.

penat.


tp its great experience for me.

:D

heroes 2 Kenneth. going to miss them.