satu cerita kecil sy tentang Allah yang Maha Adil

Sy br sampai Kuantan pg td jam 3.30 pagi. Alhamdulillah. berdebar2 jugak jantung dlm bas bile die amik lap, senget2 sampai. tp tawakkal je lah. sy terfobia sbb bnyk kes bas xcden dlm paper yg sy bace. tp bile fikir balik, bukannyer xcden bas je Allah boleh tarik nyawa, mcm2 boleh jd. Pas2 br boleh tdo semula.

skrg ni hati sy jd makin lembik. especially bila tgk muka my emak pg td. kalu tgk balik gamba2 raya dulu, rs sayu je.. emosional sgt sy ni..ntah kenape....xtau kenape jd lembik mcm ni.

*lepas nafas*

masa kami duduk kt Shah Alam dulu, sy xada bnyk sgt memori. zaman sekolah ingatlah jugak sikit2. tahun 1990 or 1991, duk kt umah 2 tingkat Seksyen berape, lupe dah. (sy mmg lemah nk mengingat numbers ni). masa tu my emak amik upah jaga budak kecik. 2 ke 3 tahun umur die. jd, sejak sek ren lg sy dh pandai mandikan adik2, basuh kencing ngan berak dier. termasuklah adik2 sy, mimin, ayep, atiqah...(skrg ni, kalu derang melawan sy, sy rs geram sgt... :D)
sbb my emak bnyk keje lain nk buat, basuh baju, kemas rumah, masak, anak2 ramai, abah pulak keje offshore 2 minggu. 2 minggu je ade kt darat. jd, susah payah, sume my emak tanggung sendiri. kalu xkuat demi anak2, xtau apa jd ngan kami skrg ni.

besenya awal2 pagi my emak akan kejutkan sy, sbb masa tu budak yg my emak jaga, br sampai, mummy die nk pergi keje. pas2, sy akan kayuh basikal teman arwah kakak tunggu bas sekolah die. sekolah die xsama dengan sy. balik rumah, sy pulak nk siap2 pergi sekolah. sy pergi jln kaki je, xde jauh mane...tp rsnyer jauh jugak, sbb jln ngan abang2, xrase jauh pun.

waktu rehat, mmg my emak xbagi duit sbb kene jimat kn. jd, sy akan tunggu abg syam hantar nasik sambil die kayuh basikal. mkn nasik my emak masak, nikmat. kenyang. haha... :)

dr Shah Alam, kami pindah Semenyih pulak. masa ni my emak xde jage baby dh, die amik upah menjahit baju. mmg sejak kami kecil, baju raya kami semua my emak yg jahit. mcm2 fesyen. masa tu xpernah bersyukur langsung, sy selalu teringin nk beli baju kat pasaraya mcm budak2 lain. skrg ni bila dh besar, bila dh beli baju sendiri, teringin nk pakai baju yg my emak jahit semula. my emak kate mata die xnampak sgt nk cucuk benang dalam jarum, jd, die xmau jahit dh walau sy mintak jahit bj kurung yg paling simple.

tp sepatutnye sy belajar menjahit dr my emak kn...

kt Semenyih dulu kami ada kebun. selalulah bila abah balik umah, kami sekeluarga akan pergi kebun. tidur kt kebun. pancing ikan. tunggu durian gugur. :) teringat ada gambar abg syam bergambar atas pokok, tp ranting tuh patah, dan die terjun bawah. (maybe kalu jumpe nnt sy scan dan upload)

dr Semenyih, kami pindah ke Balok. balik kampung halaman.

kt Balok, my emak buat macm2 keje. pagi2 my emak jual breakfast kt depan rumah. ada nasi lemak, kuih2..tp semua my emak je la yg buat, sampai skrg, sy still xpandai nk masak mcm my emak.

1995, sy darjah 6 masa tu. nk amik UPSR. masa bulan puasa pulak, my emak dapat sewa satu tapak kt pasar ramadhan.kami pergi berniaga kt situ sepanjang bulan tu. kami bknnye ade kereta, semua brg2 angkat gune motor Boon Siew Honda 70cc. berjasa bnyk motor tu. pernah masa tu mesin basuh kt rumah rosak, azabnye basuh baju gune tangan. 3 besen besar. masa tu sy bkn larat nk berus semua baju pun, bersih ke tak, xsure la kn. yg penting, ada sabun, dh bilas, boleh sidai. haha...

tahun 1996 sy dh masuk SMART, duduk dlm hostel. sejak tu sy dh jauh dr my emak, sampai lah skrg.balik umah ujung2 bulan, selalu demand kt my emak, nk mkn itu, nk mkn ini, my emak pulak ikutkan aje.

SMART dr 1996 sampailah 2000. mula2 masuk hostel mmg sy homesick yg amat. mlm2 sy menangis dlm selimut. sylah org paling awal masuk tidur. sampai org lain gelar saya sombong. cis, bila dh berkawan baik ngan saya br derang cerita..hahaha..

duk hostel mula2 agak susah, bnyk restriction. jd, cm xsuke sgt. mujur study je ok. sbb sy suke kwn2 kt sekolah.

Form 1, beselah semua freshies kene masuk perbarisan. kene la pakai seragam, t-shirt rumah sukan dan track hitam. sy xde, jd sy pun kol rumah jiran, Cik Miah, Cik Miah akan panggil my emak, dan sy kol after sumtime br boleh ckp ngan my emak. oleh kerana masa tu kami cuma ada motor, jd, my emak datang hostel sy naik bas je.

masa tu, sy xguna sgt akal, jd, mcm xde rasa apa2 bila tgk my emak jalan kaki dtg hostel dr hentian bus semata2 nk hntr track hitam.

tp skrg, bila teringat balik, mmg air mata ni akan tumpah mcm air terjun. xhenti2.

*senyum*
*kesat air mata*

ujung 1996 jugak my emak dh dpt kerja kt KMC. sampai skrg. 2010.
dan sejak kerja, my emak dh boleh lege sikit.kami pun bleh la menumpang bnyk2.. :D

2001,dh keluar result SPM, bulan Mei terus masuk UTP, Perak. jauh yg amat. ni la sy baru keluar dr negeri Pahang Darul Makmur sorang2.

mestilah seronok, br rs lepas dr kongkongan family. :D

tp xlame pun rs seronok tu, bile rs susah belajar, rs nk berenti..hahaha...kelakar. sy ingat setiap kali nk exam mesti sy buat perangai. sy akan kol my emak nangis2..mengadu subjek tu susah, subjek ni susah, (mmg la susah, sbb studi las minit) sampai skrg sy masih still cube nk ubah perangai buruk ni. :D

habis degree, sambung master thn 2007, skrg, sy sambung lg.

dan skrg, my emak dh beberapa kali ckp pd sy:

"mak dh penat kejelah ebby"

sy dh rs sy ni anak derhaka.

anak apalah kami ni biarkan my emak bekerja lg di usia tuanya?

kalu hati sy mengutuk tindakan anak2 yg tinggalkan ibu bapanya yg kerepot di rumah orang2 tua, apalah beza sy dgn mereka?

jln mana pun, sy mintak Allah tnjukkan.

Amin.