essence of life

skrg sy tgh belajar untuk mencintai sunyi.

dulu, bile sorang2, xtau nk buat apa. pusing kiri, pusing kanan, nampak yg sama aja.
rs hidup ni boring.
xder lifelah.
kenapelah sy masih di sini.
bak soklan cepu emas seorang teman;"ko nk mati kt UTP ke?"

hahahaha...

kalu dh ajal kt sini, bknnye kite ade kudrat nk hentikan. :)

lepas tu, sy dh mula berfikir benda2 xde kaitan langsung.
bestnyer kawan2 duk kt KL
dh keje, ade kereta sendiri
skrg dh kawen, dh ade anak, dan dh nk beli rumah.

apelah yg ada pada sy ni?
tempat tinggal ni pun hostel.
sewe.
sampai mase, kene keluar bwk baju dlm bes besar.

habis dh. ape je harte yg sy ada ni?

*mengeluh panjang*

kelakar kn..manusia yg xpernah bersyukur. inilah saya.

sy tahu kawan2 sy yg keje kt KL sane,
pagi2 kene bgn awal sbb nk elak traffic jam.
tension duk dlm kereta yg boleh bergerak 30/kmj selame 1 or 2 jam.

sampai ofis, buat kerja yg sama.
terpakse berhadapan dgn bos yg xdisukai
teman2 kerje yg kuat gossip
keje setinggi gunung yg xpernah habis.
sedar2 dh ptg, keje xsiap lg.

on the way balik, traffic jam lg.
tension lg dlm kereta.
berhimpit2 dlm tren.

sampai rumah, penat.
masak.
makan.
tgk tv.
kemas2 sikit. gosok bj keje esok.
tdo.

besok pagi repeating the same routine.
mengira saat tibanya hari jumaat kerana esoknya sabtu dan ahad adalah 2 hari yg paling keramat dalam seminggu.

hari bercuti. berehat.

KL pagi2 hr cuti, baringlah atas jalan raya. xde siapa yg akan henyak kau. mat rempit pun tau mengantuk.

hari isnin, sume monyok. start hari2 yg stress..

now, i am thinking, siapa yg xde life sebenarnya?

*senyum*

Allah dh tetapkan rezeki setiap hamba-Nya.
sy takut kufur.

sy tahu hidup kita berbeza nikmat, berbeza rahmat, lain2 ujian.
bergantung pada kita untuk menyintai dan mewarnakan hidup kita.

sy seronok ada ramai kwn2 kt KL, semuanya baik2.
"bile nk dtg KL? kalu dtg, mai la umah aku"

:D
yeay

Allah tu Maha Penyayang kn?